ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ประจักษ-, ประจักษ์ '

  ประจักษ-, ประจักษ์  หมายถึง ว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตาประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ประจักษ-, ประจักษ์

  ว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตาประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

• ประจักษนิยม

  [ปฺระจักสะ-] น. ประสบการณ์นิยม.

• ประจักษ์พยาน

  (กฎ) น. พยานบุคคลที่เป็นผู้ได้เห็น ได้ยิน หรือทราบข้อความเกี่ยวในเรื่องที่ให้การเป็นพยานนั้นมาด้วยตนเองโดยตรง.

• ประจัญ

  [ปฺระจัน] ก. ปะทะต่อสู้, ผจัญ ก็ว่า.

• ประจัญบาน

  ก. รบอย่างตะลุมบอน.

• ประจัน

  ก. กั้นเป็นส่วนสัด เช่น ฝาประจันห้อง; ประชัน, ประเชิญ, เผชิญ,เช่น หันหน้าประจันกัน; เรียกไม้ที่ใช้คํ้าแคมเรือที่เบิกได้ที่แล้วเพื่อไม่ให้หุบว่า ไม้ประจัน.

• ประจันหน้า

  ก. เผชิญหน้ากัน, อยู่ต่อหน้ากัน.